Zasjedao Sveti Arhijerejski Sinod Crnogorske pravoslavne crkve
Večeras je zasijedao Sveti Arhijerejski Sinod Crnogorske pravoslavne crkve i donio Dekret o potvrdi Sinodalnog akta.
Dekret je sačinjen i na španskom jeziku od Episkopa Ostroško Nikšićkog i Argentinskog Gorazda, za potrebe dijaspore u Argentini, a propratni dokument o potvrdi je napisao i Arhiepiskop Kotorski i Primorski Simeon.
Sva tri dokumenta su ratifikovana na večerašnjoj sjednici Svetog Arhijerejskog Sinoda, jednoglasno sa tri potpisa, čime je Crnogorska pravoslavna crkva pokazala jedinstvo u ovom teškom trenutku za državu i crkvu.
Tekst Dekreta na crnogorskom jeziku:
“
DEKRET PVODOM DOGAĐAJA U CPC
Povodom nemilih događaja čiji su inicijatori i akteri bivši vikarni episkop Bojan Bojović (Boris) i grupa bivših popova koji su zajedno sa njim sklopili zavjeru protiv Crnogorske pravoslavne crkve, u duhu kanonskih i apostolskih pravila, crkvenih zakona, Ustava CPC, u cilju očuvanja jedinstva Crkve, njenog zakonitog reda i poretka i ostvarenja njene svete pravoslavne misije, usvajamo
S I N O D S K I D E K R E T
Ratifikuje se SINODALNI AKT od 13.09.2023. godine.
Za sva vremena isključuje se iz CPC bivši vikarni episkop Bojan Bojovioć (Boris) koji je organizator i predvodnik zavjere i pobune protiv zakonite jerarhije CPC kojoj je odrekao poslušnost i zarad ličnih interesa nekanonski, antiustavno i nezakonito proglasio sebe za mitropolita CPC van Crkve, na skupu necrkvenog karaktera održanom 03.09.2023. godine na Dvorskom trgu na Cetinju. Tom prilikom nezakonito i nekanonski je “umirovio” aktuelnog mitropolita Mihaila, sebe mimo svake crkvenozakonske norme i pravila proglasio mitropolitom i blaženopočivšeg mitropolita Antonija proglasio za sveca suprotno svim pravoslavnim hrišćanskim normama, običajima i tradiciji. Taj čin izazvao je teške posljedice u CPC koje su kulminirale raskolom. Na građanskom skupu tadašnji njegov svještenik odlikovao ga je bijelom panakamilavkom i panagijom, što se nikad nije desilo u hrišćanskoj crkvi, posebno ne u Istočnom pravoslavlju. Zar je potrebno naglašavati koliko su teški prekršaji koje je napravio i da je prekršio kanone: apostolski 31; gangrijski 6; antiohijski pomjesni sabor pravilo 5; kartaginski pomjesni Sabor pravilo 5; prvodrugi Vaseljenski Sabor 13, 14. I 15.
Pored navedenog, plaćao je novcem ljude da mu pruže podršku za ostvarenje ciljeva. U zavjeru je uključio potkupljive svještenike i ljude naklonjene novcu. Tako je htio da novcem stiče duhovnu službu, odnosno da trguje svetim stvarima. Dostojanstvo mitropolita htio je da kupi na isti način kako je haldejski čarobnjak Simon od apostola tražio da kupi tajnu stvaranja čudesa. Time je prihvatio simoniju koju hrišćanstvo odbacuje kao krajnje negativnu pojavu. Tim činom postao je učesnik simonije, a on sam zaradio pogrni naziv Simonjak.
Dakle, napravio je niz grijehova, grješaka i u crkvi nedozvoljenih radnji. U pravoslavnom hrišćanstvu to što je on radio zove se svetogrđe, zbog čega je njemu i njegovim svještenicima izrečena mjera zabrane činodjejstvovanja za određeni period, do održavanja śednice Svetog Sinoda o Lučindanu. Na Četvrtom Vaseljenskom Saboru odlučeno je da se episkopi koji čine svetogrđe ili su Simonjaci sasvim raščine (član 18.).
Bivši vikarni episkop Bojan Bojović postupao je suprotno članu 1. Sedmog Vaseljenskog Sabora koji obavezuje sve klirike, prezvitere i episkope da kanone čuvaju kao Božja otkrovenja. Bojović se na to nije obazirao. Njegovi veliki grijesi potpadaju i pod udar apostolskih kanona 5. i 59; kanonu 20. Četvrtog Vaseljenskog Sabora; kanonu 3. Trulskog, kanonu 14. Sardinijskog i kanonima 19. i 133. Kartaginskog i članu 6. Gangrijskog Sabora koji kaže: Onaj koji bez crkve pravi skupove – da se anatemiše.
Veliki grijeh učinio je bivši vikarni episkop Bojović nepoštovanjem poretka među episkopima. Kanon 86. Izričito kaže da se kasnije hirotonisani episkop ne usuđuje da sebe ističe pred starijima (Kartaginski pomjesni Sabor).
Kao što svi kanoni, sveti Oci i apostoli propisuju stroge sankcije za navedene grijehove, moj stav po ovom pitanju je da se bivši vikarni episkop Boris (Bojan) Bojović za sva vremena isključi iz CPC. Ovo tim prije što je svojom samovoljom, ponašanjem, odbijanjem dobronamjernih savjeta i necrkvenim ponašanjem pokazao da nema nikakvu želju da se vrati na pravi Hristov put koji slijede istinski episkopi.
Cetinje, 28.10.2023. godine”
Tekst na španskom jeziku:
“
DECRETO DEL SANTO SINODO DELLA CHIESA ORTODOSSA MONTENEGRINA SUL CASO DEL MONACO BORIS
Per decisione unanime del Santo Sinodo della Chiesa Ortodossa del Montenegro, in comunione con il nostro Metropolita Sua Beatitudine Mihailo – Primo Gerarca della Chiesa – si proclama ad una sola voce che:
1- Il Santo Sinodo ratifica – la risoluzione del 13 settembre 2023 – di scomunicare ed espellere al monaco Boris (secondo il mondo Bojan Bojovic) dall’interno della Chiesa Ortodossa Montenegrina senza possibilità che tale pena canonica sia revocata.
2 – Il Santo Sinodo ratifica – la risoluzione del 13 settembre 2023 – con la quale priva il monaco Boris di tutti gli Ordini Sacri – per manifesta incapacità morale, per flagrante violazione dei Santi Canoni, e per ignoranza dei precetti più basilari dell’Ecclesiologia – il che, insieme alla sua mancanza di carità fraterna, rende evidente la sua incompetenza spirituale e pastorale di esercitare l’episcopato per il bene del Popolo di Dio.
3- La Chiesa Ortodossa Montenegrina dichiara irrevocabilmente invalidi (e privata di Grazia) tutte le Liturgie – Battesimi – Matrimoni – Hirotonia così come gli altri Misteri, eseguiti dal Monaco Boris (Bojovic) dal giorno 13/09/2023 del civile calendario – 31/08/2023 secondo il calendario ecclesiastico – Data in cui è stato siglato il documento opportunamente pubblicato sulla privazione dei suoi Ordini Sacri
4- Il Santo Sinodo non riconosce nessun documento pastorale – o legale – emesso dal monaco Boris e dai suoi seguaci, perché non provengono da chierici e/o laici in comunione canonica con la Chiesa Ortodossa Montenegrina, così come non si riconosce nessun diritto spirituale e/o legale sull’uso di qualsiasi tempio o residenza ecclesiastica, al deposto monaco Boris, poiché non è più investito dell’Ordine Sacro.5- Il Santo Sinodo – ad una sola voce – lancia un appello a tutti i laici e chierici, a ritornare alla Chiesa, alla quale sono uniti da legami storici di nazionalità e di sangue, ma soprattutto, da vincoli Soprannaturali di Grazia e Carità. La Chiesa del Montenegro è Madre e non tiranna, perciò attende con genuino amore il ritorno di tutti i suoi figli.”
Dokument o potvrdi Arhiepiskopa Kotorskog i Primorskog Simeona:
“
MI
ISTOČNO-PRAVOSLAVNI
ARHIEPISKOP KOTORSKO-PRIMORSKI
+ S I M E O N
Sinodalnim aktom broj 55 od 13.09.2023. godine, situacija vezana za nekanonske aktivnosti bivšeg Vikarnog Episkopa Borisa (Bojovića) je jasno definisana. Bivši Vikarni Episkop Boris (Bojović) je potpisima svih vladika koji su ga hirotonisali raščinjen – lišen episkopskog i svešteničkog čina i vraćen je u red laika. Monaški podstrig mu nije oduzet, ali je on sad monah odmetnut od Crkve, koja je Tijelo Hristovo.
Na zasijedanju Svetog Arhijerejskog Sinoda od 28.10.2023. potvrđuju se odluke navedene u Sinodalnom aktu broj 55.
Kanonski prekršaji monaha Borisa su brojni, a najkrupnije predstavljaju simonija i samovoljni čin samoproglašenja za Mitropolita, koji nema crkveni karakter.
Monah Boris (Bojan Bojović) ne može predstavljati Crnogorsku Pravoslavnu Crkvu, jer je iz nje samovoljno istupio. Grupa sveštenika koja mu se na tom dušepogubnom putu priključila, treba da se pokaje i vrati pod okrilje Majke – Crnogorske Pravoslavne Crkve.
Smatramo ništavnim sve odluke koje je bivši Episkop Boris donio na cetinjskom trgu 03.09.2023. godine, jer iza njih ne stoje legalni crkveni organi.
Apostolsko pravilo broj 31 i 6. pravilo Gangrijskog sabora predviđaju svrgavanje onoga ko, prezrevši svoga Episkopa (u ovom slučaju Mitropolita i S. A. Sinod), posebni sabor sabere i drugi oltar podigne.
Na Cetinju, 28.10.2023.”
