Crnogorska Pravoslavna Crkva

Istorija

Naslovna » Latinica » Istorija

Prva novinska ilustracija oružane borbe Crnogoraca protiv Srba nakon prisajedinjenja 1918.

(Izvor: Montenegrina; Piše: Vladimir Jovanović) Borbe su prsa u prsa. U prvom planu su dvojica poginulih srpskih vojnika. Crnogorac u pozadini bajonetom probada svog neprijatelja… Ilustraciju je objavio italijanski neđeljnik “La tribuna illustrata” u broju od 30. marta – 6. aprila 1919. godine pod naslovom “Combattimento presso Podgoritza tra insorti montenegrini e l’ esercito serbo”, ili, u prijevodu na crnogorski jezik […]

Opširnije...

Crnogorska pravoslavna crkva u diptihu iz 1894. godine

(Izvor: Antena M; Piše: Vladimir Jovanović) Ruski arhivi, crkveni i državni, kao i starija periodika, bogoslovska i laička, krcati su faktima o kanonskim i liturgijskim vezama autokefalnih crkava Rusije i Crne Gore, tj. o statusu koji je uživala Sveta autokefalna Mitropolija crnogorska – Crnogorska pravoslavna crkva. Ova građa obično svoja izvorišta ima u tadašnjoj prijestonici Petrogradu, ili u Moskvi, ali ne […]

Opširnije...

Crnogorska pravoslavna crkva u diptihu iz 1892. godine

(Izvor: Antena M; Piše: Vladimir Jovanović) U godini 1889. pravoslavnih ruskih hramova van granica Ruske carevine je pedesetak, od Kine, preko Jerusalima i Svete Gore, Beča, Ženeve i Brisela, do Buenos Ajresa i Los Anđelesa; a tamo su sveštenoslužitelji ukupno 6 arhimandrita, 16 protojereja, 12 sveštenika, 5 jeromonah, 13 đakona… Ove i mnoštvo drugih crkveno-statstičkih podataka, danas dragocjenih istoriografskih izvora, objavljuje […]

Opširnije...

Kratak osvrt na istorijat Crnogorske Pravoslavne Crkve
Ljepljivo

Činjenice i dokazi koje treba znati (Ovaj tekst je u formi zvaničnog dokumenta upućen Bugarskoj pravoslavnoj crkvi.) Veoma značajan stub u izgrađivanju crnogorskog naroda i nacije, učvršćivanju i afirmisanju Crne Gore kao slobodne i nezavisne države, predstavljala je stoljećima autokefalna Crnogorska pravoslavna crkva, njena snaga autoriteta i uticaj na društvene tokove i procese. Ruvima II Njeguša (1593-1637), kao i sve kasnije […]

Opširnije...

Ukidanje crnogorskog jezika radi književnog jedinstva (1857.)

„U svim školama jezik je – Crnogorski; u mnogome različan je od onog priznatog, lepog jezika na kom je Biblija prevedena. Govorio sam jednom prilikom na Cetinju da bi trebalo, radi književnog jedinstva, da uvedu onaj jezik kojim se danas piše u Beogradu i Novom Sadu… Ako Crnogorci produže svoje škole kao sada, onda posle sto godina, između dva jezika biće veća […]

Opširnije...

U ugovoru o prodaji manastira Stanjevića o Crnogorskoj naciji (1839.)

„Prodavac, to est Ego Visoko Preosvještenstvo Gospod. Petar Petrović Njegoš Mitropolit Crnogorski i Brdski i s njim saglasno i dogovoreno glavari Nahijah Crnogorskijeh ovden prisustvujušći i koji pristaju ovome Kontraktu, renuncijavaju za sebe i njihove pretnike i nasljednike i za onijeh koji prikaživajuNaciju Crnogorsku i istu Naciju, svakijem pravom javnenijem osobenijama vrhu pomenutom Manastiru, prinadležašće potvrdiva i od njihove strane nastojašći Kontrakt od […]

Opširnije...

Vuk Stefanović Karadžić o Crnogorskom jeziku (1837.)

U knjizi Vuka Karadžića „Montenegro und die Montenegriner“ (Stuttgart 1837.) nalazi se prvi pomen crnogorskog jezika. U prijevodu srpskog filologa i Vukovog biografa, akademika Ljubomira Stojanovića (1860-1930), uvodna rečenica u poglavlju „Žitelji“ tog Karadžićevog djela glasi: „Francuski pukovnik Vijala, koji je 1813. godine obišao Crnu Goru, veli za Crnogorski jezik (kojim je, veli, za nevolju i govorio) da je dijalekat Grčkoga!“

Opširnije...
Message
x