Boris protiv Bojana
Opet lažno predstavljanje i opet zloupotreba imena Crnogorske Pravoslavne Crkve i titule jedinog mitropolita, Njegovog Blaženstva, Arhiepiskopa Cetinjskog i Mitropolita Crnogorskog G.G. Mihaila, samo ovaj put malo drugačije! Boris (Bojović) se krvavo, gotovo manijakalno, okomio na Bojana Bojovića. Nego, krenimo redom.
„Ni krivo ni dužno“ UPA, posjedujući lažne informacije, od medijskog sponzora pretvorilo se u rušitelja Bojovićevog „lika i djela“. Zbog hrišćanskog milosrđa, dužni smo da mu kao bivšem svešteniku CPC pružimo neophodnu zaštitu, u skladu sa Jevanđeoskom porukom: „Ljubite neprijatelje svoje, blagosiljajte one koji vas kunu, činite dobro onima koji vas mrze, i molite se za one koji vas s prezirom koriste i progone“ (Mat.5.44).
Naime, UPA počinje ovako: „Kako smo ranije pisali, djelovanjem Direktorata za odnose sa vjerskim zajednicama i njenog čelnog čovjeka Dragana Radovića ugrožena su elementarna ljudska prava sveštenstvu i vjernicima CPC sadržana u Univerzalnoj deklaraciji o ljudskim pravima Ujedinjenih nacija, UN Međunarodnom paktu o građanskim i političkim pravima, ili UN Međunarodnom paktu o ekonomskim, socijalnim i kulturnim pravima.“
Ovaj citat je direktni atak na Borisa (Bojana) Bojovića, koji je „zaboravio“ da u svojoj nekadašnjoj eparhiji Ostroško-nikšićkoj osnuje nekoliko crkvenih opština! Uz to, uzurpirajući lične stvari Mitropolita Mihaila, crkvene i stambene objekte koji pripadaju CPC, on očigledno ugrožava elementarna prava vjerske zajednice i njenih vjernika. Očigledno je i to da on ima veće ambicije koje se ne mogu smjestiti u granice male Crne Gore. Zato je osnovao „misije“ u SAD-u, Španiji, Italiji, Rumuniji, Bugarskoj, Mađarskoj, Moldaviji i Poljskoj. S obzirom na opseg njegovih „ingerencija“, bilo bi mnogo jednostavnije da organizuje Opštepravoslavni narodni zbor, pa da „umirovi“ Vaseljenskog Patrijarha i zasjedne u Carigradskoj Patrijaršiji, sa određenim korekcijama gabarita Vaseljenskog Trona. No, kako je odlukom Svetog Sinoda CPC vraćen u red laika, ostaje mu jedino da na nekom zboru građana umirovi Jakova Milatovića ili Aleksandra Vučića, svejedno, i konačno smiri svoje megalomanske aspiracije.
UPA dalje navodi: „Direktorat se takođe miješa u unutrašnja pitanja Crnogorske pravoslavne crkve, što je suprotno i članu 14. Ustava Crne Gore o odvojenosti Države i vjerskih zajednica.“
Opet Boris protiv Bojana! Ministarstvu pravde se obratio raščinjeni episkop Boris, da ga nakon pokušaja uličnog puča upišu u registar kao poglavara crkve. Direktorat se nije umiješao u unutrašnje ustrojstvo Crkve, već je, naprotiv, ispoštovao član 14. Ustava Crne Gore o odvojenosti Države i vjerskih zajednica.
Urušavajući fiktivnu Bojovićevu poziciju, UPA dalje piše: Direktorat nije ispoštovao ni član 7. ovog Zakona u kojem se kaže da Vjerska zajednica slobodno odlučuje, naročito o: unutrašnjoj organizaciji, obrazovanju, sastavu, ovlašćenjima i funkcionisanju njenih organa; izboru svog vjerskog poglavara, imenovanju i ovlašćenjima svojih vjerskih službenika i drugog vjerskog osoblja.
Opet suicidna konstatacija! Vjerska zajednica (u ovom slučaju CPC) je slobodno odlučila, nakon Bojovićevih raskolničkih i nekanonskih akata, da raščini i izopšti za sva vremena vikarnog episkpa i samozvanog mitropolita Borisa odlukom Sv. Sinoda! Bojović, koji negira Direktoratu Ministarstva pravde, kao civilnom organu, pravo da odbije svoje miješanje u ustrojstvo crkvene organizacije, traži od Upravnog suda, kao civilnog organa, da se ipak umiješa u unutrašnje ustrojstvo Crkve i „silom na sramotu“ ga proglasi mitropolitom!?
U tekstu Portala „Aktuelno“ UPA dalje navodi:
Direktorat ne poštuje ni Povelju Evropske unije o temeljnim pravima iz 2000. godine, iz koje ugrožava sveštenstvu i vjernicima CPC sledeća prava: pravo na život, pravo na slobodu i ličnu sigurnost, slobodu mišljenja, savjesti i vjeroispovijesti, koje uključuje pravo na prigovor savjesti, slobodu izražavanja i informisanja, slobodu okupljanja i udruživanja, pravo na rad, pravo na jednakost ljudi pred zakonom, pravo na nediskriminaciju, pravo na kulturnu, vjersku i jezičku raznolikost.
Još jedan pravnički harakiri, u kojem Boris tuži Crnogorsku Pravoslavnu Crkvu, za koju tvrdi da joj je poglavar. Ne shvata da pravi klasičnu zamjenu teza, jer tu Povelju Evropske Unije upravo krši svojim aktivnostima raščinjeni episkop Bojović i njegovi sljedbenici, uz nesebičnu podršku više nego izdašnih sponzora, kao i onih medijskih, koji zabranjuju svaku vrstu reagovanja na more Bojovićevih neistina, lažnog predstavljanja, kao i finansijskih transakcija u ime CPC kojoj više ne pripada.
Sportski rečeno, Bojović i njegovi medijski sponzori se ponašaju poput nokdauniranih boksera koji više ne razlikuje protivnika od sudije u ringu, pa se međusobno tuku do iznemoglosti. O tome svjedoči sljedeći citat UPA:
Sve u svemu, ovakvim postupanjem potvrđeno je da litijaško-svetosavska vlast favorizuje umirovljenog mitropolita Mihaila pod čijim rukovodstvom je CPC doživjela potpunu stagnaciju i gotovo je ugašena.
Ovaj citat upravo daje obrazac po kome Boris vodi rat protiv Bojana, obmanjujući sebe ali i svoje podržavaoce i finansijere. To je obrazac litijaških svetosavaca kojima Ustav Crne Gore i sve deklaracije o ljudskim pravima služe samo kao štiva za uveseljavanje kroz nipodaštavanje istih, i rušenje institucija preko ulice kad god im ishod nije po volji!
Dobro je što je napokon Bojan odlučio da pred nadležnim organima dokazuje da je Boris, odnosno svoje “mitropolitstvo”, samo bi bilo dobro da prihvati odluke i sud onoga pred kim želi da to „mitropolitstvo“ potvrdi. Da prihvati Crnogorsku Pravoslavnu Crkvu i Crnu Goru, pa ma kakva konačna odluka bila. A dobiće novo odbijanje i novo sramoćenje. Jer, to o čemu on govori je besmislica, kojom se samoobmanjuje punu godinu dana, kao što se i samoproglasio za mitropolita, suprotno kanonima pravoslavne crkve i Ustava Crnogorske Pravoslavne Crkve.
Na Cetinju,
13. septembar 2024.
Nadleštvo za informisanje CPC